O książce: 2023 / Mama zakradła się nocą do baraków dziecięcych i kazała mi powtarzać: mam na imię Luda, ja' Mam pięć lat, jestem córką białoruskich partyzantów, zabrano mnie do Birkenau. Chciała, żebym zapamiętał moją historię. W maju 2021 r. po całym świecie obiegło zdjęcie: papież Franciszek pochylił głowę przed ocalałą z Holokaustu i pocałował tatuaż z numerem obozowym na jej dłoni. Tą kobietą była 81-letnia Lidia Maksimowicz, białoruska więźniarka Birkenau, najgorszego obozu zagłady w Auschwitz. Jej rodzina, która dołączyła do partyzantów, trafiła do obozu, gdy miała zaledwie trzy lata. Białoruskie lasy stały się ostatnim światłem, jakie zobaczyła Lidia przed zejściem w ciemność obozu. Mała dziewczynka będzie musiała znosić nie tylko rozłąkę z matką, głód i grozę bliskiej śmierci, ale także nieludzkie eksperymenty Josepha Mengele… Wyjechała stamtąd w styczniu 1945 r., ramię w ramię z Polką, która zdecydowała się zaadoptuj jedną z „sierot”, które marzły w obozie usianym zwłokami. Lidia została z adopcyjną matką, nie zapomniała jednak o swojej prawdziwej matce, nie przestała jej szukać przez całe życie – i wiele lat później odnalazła ją w Związku Radzieckim. Jej niesamowita historia pokazuje, że w nieludzkich warunkach można przetrwać tylko mając w sercu miłość do rodziny i wiarę, że dobro na pewno zwycięży. Układ wydawniczy zapisany jest w formacie PDF A4.